19 marca 2024, wtorek
Facebook komentarzy: 0

Che

Redakcja komentarzy: 0

O! Facet lubi tę robotę! Że można jednemu z drugim pozazdrościć poniedziałku

Deser komentarzy: 0

... nie czyta o papierzu w tico...

Janek Koza komentarzy: 0

Rysuje

Narodowy Instytut Audiowizualny komentarzy: 0

O co chodzi z Pussy Riot?

Tomás Taure Alonso komentarzy: 0

Buzi!

Ludwik Cichy komentarzy: 0

Szybka baja (pod wpływem królika Michaela Sowy)




(22. sierpnia 2012)|

Królik


Trzypokoleniowe, bardzo wieloosobowe spotkanie rodzinne, z obowiązkową sielską atmosferą beztroski i bezpiecznymi rozmowami jak u terapeuty, powoli, ale nieuchronnie doprowadzało go do punktu, za którym jest szał. Zjadł jeszcze śledzia w czymś czerwono-ostro-piekącym (było 7 rodzajów śledzi, a każdy w czymś, i każdego - by skomplementować jak oczekiwały kolejne autorki – musiał najpierw zjeść) po czym  wyobraził sobie, że jest królikiem, daleko stąd, na przykład w środku miasta.

 

Dla królika to bardzo niebezpieczne zajęcie, znaleźć się w środku wielkiego miasta. Zwłaszcza, gdy się tego nie spodziewa i nie jest na to w ogóle przygotowany, bo przecież wydaje mu się, że to nie dzieje się naprawdę, bo jakim cudem niby? W dodatku królik jest czerwony i ma na sobie kubrak dziadka, który włożono mu z powodu otwartego okna.

 

Postanowił wyglądać na kogoś, kto po prostu idzie sobie do punktu skreślić totka systemem albo chybił-trafił. Punkt był zamknięty. Chwilowo skończyły mu się pomysły. I gdy tak sobie stał…
- Królik! – … usłyszał znajomy dziecięcy głos. – Czerwony! I w płaszczu!

Poczuł jak łapa zaciska mu się na karku i unosi do góry.

– Fuj! Ale capi śledziami ta świnia! – już przypomniał sobie ten głos – należał do nieulubionego syna jego aktualnej kobiety i najbardziej rozwydrzonego gówniarza na jakiego natknął się w swoich pozamałżeńskich wyprawach.

- Zostaw! To może być chore! – wrzasnęła aktualna kobieta/matka.

- Zobacz mama jak jedzie rybą! – widział teraz z bliska znajomy nos i rozchylone usta z mistrzowską koronką na prawej górnej jedynce.
- Wywal to! Nie wiadomo kto się tym bawił. Chcesz się zarazić?!

- Okay! Zobaczymy czy króliki lądują na cztery łapy jak koty – poczuł że spada, a potem walnął o betonowy chodnik i zanim zdołał się pozbierać łapa znów uniosła go do góry.

- Wygląda jak żywy, ale nie widzę pilota, kluczyka też nie dali… – łapsko obmacywało go teraz - … coś tu się musi wciskać może…? - piekący ból palucha ładującego mu się w oko był nie do wytrzymania, naprężył się i zaczął drapać pazurami i gryźć rękę oprawcy.

 

 

Uścisk rozluźnił się, tym razem udało mu się opaść na cztery łapy, pognał przed siebie jak oszalały. Słyszał jeszcze oddalające się głosy:

- Ugryzł mnie! Ta świnia jedna! Zobacz mama!
- Mówiłam żebyś nie dotykał parcha! Szybko! Idziemy to przemyć. Na pewno był chory, od razu było widać jak śmierdzi, trzeba wiedzieć co dotykać, a co…


Nic więcej już nie usłyszał, bo pędząc szybko przekroczył granicę słyszalności, ale i tak przyspieszył i obejrzał się za siebie… Walnął z rozpędu w betonowy słup ogłoszeniowy z wielkimi plakatami o jutrzejszym występie światowego gitarzysty. Siła zderzenia ogłuszyła go.


- Możesz nie mieć głowy do takich spotkań – znajomy głos spowodował, że otworzył oczy. – Wciąż w tych rozjazdach, koncerty… a my tutaj… sam wiesz, jak to jest.

- Nie, nie – powiedział szczerze, co właśnie myślał.

- Może kieliszeczek pozwoli ci jakoś to przetrzymać, co my tutaj… - twarz teścia ładna jak sama bozia teraz, dalej zachęcała przepraszającym tonem.

- A wiesz, że chętnie…? – przystał szczerze.

- No, to zdrowie!

- Zdrowie! Wasze zdrowie – dołączył do toastu i uśmiechnął się do wszystkich najładniej jak potrafił.


Klick !!! do ilustracji

Paweł Kuczyński komentarzy: 0

Rysuje