Instalacja Rolfa Sachsa

Warto zapamiętać to nazwisko i obserwować dokonania: Maja Koman

Dzisiaj zaobserwowano bardzo dużo samochodów na ulicach. I wczoraj odnotowano bardzo dużo. Jutro też spodziewany jest wysyp; po prostu tłumy samochodów okupujących ulice wszystkich miast zbudowanych dla człowieka.

Pikanterii zjawisku przydaje fakt, że jedne samochody jadą zwykle w jednym kierunku, a inne we wprost przeciwnym! Niektóre zatrzymują się, by po chwili bez żadnej zapowiedzi ruszyć dalej! A inne, pozornie bez powodu, pozostają nieruchome przez czas trudny do przewidzenia nawet dla bardzo wyrobionego obserwatora!

Trudność zanalizowania zjawiska piętrzy się jeszcze i wymyka ujęciu w wartościowy opis, gdy wziąć pod uwagę różnorodność obiektu badawczego: samochody są nie tylko średnie, ale i małe oraz duże!, a niektóre większe od słonia są! Dodatkowo, dla zmylenia, nie wszystkie są białe albo czarne, bo i pomarańczowe też bywają. I każdy jedzie z inną, sobie tylko właściwą dowolną prędkością.

Tłum samochodów na ulicach coraz bardziej przyzwyczaja do swojej obecności, obłaskawia ze swoim widokiem i, przez narastającą powszechność, usypia czujność obywatelską. Do tego irytująca obojętność mediów i opieszałość rządu w tej materii, stawia te podmioty po stronie sprzymierzeńców, domykających układ. Staje się jasne, że niezależna komisja sejmowa byłaby ratunkiem.


Jeśli nie chcesz jutro znowu stać na czerwonym, a przechodzić na zielonym – zaprotestuj, zaesemesuj, zadzwoń, albo chociaż zagłosuj! Pamiętaj, nieaktywni i obojętni łatwiej zarażają się prostatą!

Internetowa powieść kryminalna (w odcinkach), w której ginie Świetlicki (na początku), jest już w całości, wydana przez Wydawnictwo na prawdziwym papierze, z prawdziwymi literami do czytania w zdaniach. Nowa książka Cezarego Ostrowskiego z Poznania.

Na zdjęciu okładka

Polecamy!

Cezary Ostrowski
Śmierć w misiu

Mały fragment ze środka, nie zdradzający intrygi kryminalnej:

Po jednorazowym lecz pamiętnym stosunku płciowym z Żulią, Zając odmienił swój los. W tym sensie, że wszystko w jego życiu stało się spójne. Nie tak normalnie. Ale jakby lepiej. Papierki takie równo poukładane, podłoga mniej porypana, elegancko w ogóle. Kwiatki w wazonie, popielniczka wypierdzielona. Czad. Wódka z kieliszka.

Zając chciał najpierw szukać Żulii, gdyż był romantyczny. Nie znalazł. Nie był w stanie. Znał tylko swoje środowisko.

Poszedł na posterunek policji. To znaczy najpierw się nastukał, a potem poszedł.

- Przyszedłem złożyć doniesienie na złą kobietę – oznajmił na posterunku.

Kazali mu wyjść i wytrzeźwieć. Postraszyli policją.

Wrócił następnego dnia. Trzeźwy.

- Przyszedłem złożyć doniesienie na złą kobietę – powtórzył.

Kaliber 44, Magia i miecz