Zbigniewa Zamachowskiego i Grupy MoCarta

Kurczę, wakacje się kiedyś skończą, i znów trzeba będzie do szkółki, znów rosnąć...

Proszę spojrzeć na mój tekst „Pracowita niedziela", poniżej. Pisany tydzień temu, polecony wczoraj na portalu Onet. Ponad 64 000 wejść w jednym dniu (!). 206 komentarzy! Gdyby mój wydawca w ciągu miesiąca sprzedał tyle moich książek, mogłabym nie troszczyć się o byt przez 2 lata.

Tyle, że wczoraj komentowało niewielu Czytelników znających moje książki. Dziękuję im za zrozumienie tego, co napisałam. W większości komentarze zamieszczali przypadkowi internauci, którzy zapragnęli wyrazić swoje zdanie. A ponieważ Internet jest anonimowy, więc można je wyrażać bezkarnie, bo odwaga w takiej sytuacji tanieje.

Moje lustro mnie nie lubi.

Ale czy to jest powód, żeby pokazywać mi twarz starszego faceta?

Jak się nie wstydzi, jak ono śmie?!, gęba gościa, który rozmawia ze sobą, gada do siebie na głos! Rozpoznaję takiego na kilometr, bo znam się na tym; w piątek tak nawrzeszczałem, tak się opieprzyłem, że cały łykend ze sobą nie gadałem. Jeszcze się do siebie nie odzywam; po prostu nie lubię jak na mnie ktoś wrzeszczy, choćby i miał rację. Co mnie obchodzi jakaś racja czyjaś? Jakby w życiu chodziło o posiadanie racji !? Gówno, są ważniejsze rzeczy. I w ogóle to nie mam czasu na jakieś głupie lustro, muszę podjąć decyzję, czy założyć zaraz nową oponę do roweru, czy lepiej jutro? Jak założę dzisiaj, to jutro będzie już stara, a jak wstrzymam się do jutra, to jutro będzie jeszcze nowa. I co tu robić, mieć dzisiaj nówkę, czy czy przedłużyć jej nowość do jutra, albo o tydzień? Kurde, powiększyłbym se mózg silikonem, ale nie będzie lepiej trybił; mózg, jedyna rzecz, co jej silikonem nie poprawisz.

E, jak nie mam gotowego pomysłu, to lepiej odłożę problemy na jutro, a teraz poimprowizuję trochę na drumli, terapeutycznie i dla czystej przyjemności, a nie dla jakiejś Sztuki Wyższej. Skąd Oni właściwie wiedzą, co jest Sztuką Wysoką a co nie, i skąd się biorą ci Oni, i po co wciąż ich bierzemy na serio?!

Ale mnie musiało wkurzyć to bezwstydne lustro! Kompletnie mnie wybiło. W takim stanie nie mogę nawet znaleźć mojej drumli, no w kąciku drumlowym jej nie ma, gdzie ja ją... kurcze, znowu nie zapisałem, gdzie odkładam drumlę!, i teraz szukaj wiatru w polu, a dom wielki. W kąciku okularowym są tylko okulary, w nożyczkowym też nie ma, tylko nożyczki... e!, to może chociaż paznokcie obetnę...?! Będę do przodu o jakieś pół godziny do serialu.

Rysunek: Andrzej Bobrowski

Z mojego doświadczenia wynika, że nie ma znaczenia czy ktoś jest mężczyzną czy kobietą, ale ważne jest na ile ma dobry kontakt ze swoimi emocjami, pragnieniami i świadomie przeżywa każdy dzień. Brak zadowolenia z życia, wieczna nieufność, strach, brak poczucia własnej wartości, poczucie klęski i ciągłe rozczarowanie – to wszystko nie ma płci.

Każdy człowiek ma taki sam zestaw narzędzi do radzenia sobie w życiu i tylko od nas samych zależy co z nimi zrobimy. Czy będziemy pielęgnować w sobie strach czy ruszymy w drogę po swoje szczęście?