Kiedy kupa jest sztuką,
a kiedy sztuka kupą?

Posiadanie swojej opninii jest nudne

................................................................................................

People In Order: 1. Age

................................................................................................

................................................................................................

Tak, to jest ten słynny już tekst Czerskiego (red.)

Dora­sta­li­śmy z sie­cią – i w sieci. To nas odróż­nia, to czyni nie­oczy­wi­stą z waszej per­spek­tywy, ale istotną róż­nicę: my nie „sur­fu­jemy”, a sieć nie jest dla nas „miej­cem” czy „wir­tu­alną prze­strze­nią”. Sieć nie jest dla nas czymś zewnętrz­nym wobec rze­czy­wi­sto­ści, ale jej rów­no­praw­nym ele­men­tem: nie­wi­doczną, ale stale obecną war­stwą prze­ni­ka­jącą się z prze­strze­nią fizyczną. My nie korzy­stamy z sieci, my w niej i z nią żyjemy. Gdy­by­śmy mieli opo­wie­dzieć wam, ana­lo­go­wym, nasz bild­nung­sro­man – w każ­dym kształ­tu­ją­cym nas doświad­cze­niu ist­niał natu­ralny pier­wia­stek inter­ne­towy. W sieci nawią­zy­wa­li­śmy przy­jaź­nie i kłó­ci­li­śmy się, w sieci przy­go­to­wy­wa­li­śmy ściągi na kla­sówki, w sieci uma­wia­li­śmy się na imprezy i wspólną naukę, w sieci zako­chi­wa­li­śmy się i roz­sta­wa­li­śmy ze sobą. Sieć nie jest dla nas tech­no­lo­gią, któ­rej musie­li­śmy się nauczyć i w któ­rej udało nam się odna­leźć. Sieć jest pro­ce­sem, który dzieje się i nie­ustan­nie prze­kształca na naszych oczach; z nami i przez nas. Tech­no­lo­gie poja­wiają się, a potem zni­kają na pery­fe­riach, ser­wisy powstają, roz­kwi­tają i gasną, ale sieć trwa, bo sieć to my – komu­ni­ku­jący się ze sobą w natu­ralny dla nas spo­sób, bar­dziej inten­sywny i wydajny niż kie­dy­kol­wiek w histo­rii ludzkości.

... dlatego puszczamy ją gratisowo.