Fot: Yves Lecoq



(opowiadanie)



- Zapalimy...

- Jak z filtrem, to przesmrodzę faktycznie, czemu nie...

- Dwie chmury i po sprawie.

- Nie ma sprawy.

- A ty wiesz jak mnie gira bolała wczoraj?! O! Te kolano, aż do pięty, jedno rwanie. A ty wiesz jak mnie będzie jutro bolała?! Zobaczysz jak mnie będzie jutro gira bolała, zobaczysz, wiem co mówię, mówię ci.

- A jaką ja mam apatie dzisiaj?!

- A wczoraj jakie miałem apatie?! Mówię ci, takie mam apatie, a świata to w ogóle... taka znieczulica jest. Kompletna jest znieczulica, do tego stopnia!

- Taaa... to jest prawda. Wiesz co, to jest taka prawda, że naprawdę... wiesz...

- Nic się nie chce. No nic, choćby się i człowiekowi co chciało!

- A co się ma chcieć, jak się nawet nic nie chce?

- O! Za komuny się działo. Skiby ze smaluszkiem się wzięło, poszło się na strajk, postrajkowało na styropinie trochę, wypiło za lepszą Polskę, pośpiewało ze swoimi solidarnie aż miło jak złoto. Gdzie tam teraz między ludźmi solidarność?

- Za komuny ludzie byli bliżej i taka jest bynajmniej święta prawda.

- I pomarańcze były, że ho!

- Nawet w gazetach o nich pisali.

- I statkiem se płynęły, aż z tych ciepłych krajów, co je prawdziwy Murzyn uprawiał. A nie teraz z kauflandu za dwa złote i smakują jak za dwa złote.

- O! Murzyn ma technikę uprawy, łatwo Murzyna nie podrobisz.

- Tak jest, a ja tu idę właśnie dalej po na grilla coś.

- Ja też lecę, bo zaraz będzie mój odcinek. Też oglądacie na posacie?

- Ja na jedynce przeważnie bardziej wolę, bo nie mam posatu.

- To na razie. I pozdrów Witka, jak będziesz widział brata.

- Na razie... Ale ja jestem Witek.

- Łee, zawsze was mylę, bo tak samo gadacie, jakbym Witka spotkał, no.

- Dobra jest, co za różnica; grunt, żeby mieć coś do powiedzenia ważnego.

- I o to chodzi, żeby było bardziej jakoś bynajmniej, a nie tylko wciąż to samo.



Yves Lecoq, foto. Klick!!!