23 września 2023, sobota

Projekt Grochowiak

Stanisław Grochowiak komentarzy: 0

Gorda

 




Tomasz zapatrzył się na tańczących. Mrużył przy tym oczy i lekko się uśmiechał. Nie zazdrościł im – był szczęśliwy!

Janusz Drzewucki komentarzy: 1

Stanisław Grochowiak

Żył krótko, ale intensywnie. Ciężko pracował. Pisał dużo i dobrze. Każdy z jego zbiorów wierszy był rozchwytywany przez czytelników i szeroko komentowany w prasie literackiej. Dzisiaj wydaje się poetą zapomnianym. Najwyższy czas zacząć go czytać na nowo. W jego poezji możemy przejrzeć się niczym w lustrze.
Stanisław Grochowiak komentarzy: 0

Trismus, cz. 6, ostatnia

AKTION  GLUCKAÜF

Liczba dziennika itp.

 

 

 

 

 

 
Stanisław Grochowiak komentarzy: 0

Trismus, cz.5, ciąg dalszy

Listopad - grudzień 1941

Pisałem ja:

List od starego Klingla. Niestety, Winkelried przepadł na zawsze. Szczegóły śmierci, jak we wszystkich takich wypadkach, nieznane. Bardzo współczuję dobrej pani Hildegardzie, chociaż otrzy­mała wysokie odznaczenie. W obozie spokojnie. Front wschodni bez zmian.
Stanisław Grochowiak komentarzy: 0

Trismus, cz. 4, ciąg dalszy



Klingel nierzadko widywał Führera, a raz nawet podejmował go zsiadłym mlekiem. Ale zanim dotrzemy i do tych szczegółów, trzeba opisać dokładnie postać i dom naszego gospodarza.
Dariusz Łukaszewski komentarzy: 0

Dlaczego Grochowiak? (2)

Szef jednej z ważniejszych gazet kulturalnych w kraju zastanawia się publicznie, jaki jest sens poświęcania w „Morelach i Grejpfrutach” miejsca na „przedruki (w ramach finansowanego przez MKiDN Programu Grochowiak) – prozy Grochowiaka i opracowania wydanego w książce o nim kilka lat temu”. „Tego odgadnąć nie mogę”, wyznaje.
Stanisław Grochowiak komentarzy: 0

Trismus, cz. 3, ciąg dalszy

Tagebuch

Ślub nasz odbył się w Boże Narodzenie 1940 roku. Przypominam, że w listopadzie zwróciłem się o oficjalne zezwolenie do „Lebensbornu”, a więc wszelkie formalności załatwiono nadzwyczaj szybko i życzliwie.
Stanisław Grochowiak komentarzy: 0

Trismus, cz.2, ciąg dalszy




Obóz w Glückauf

Nie spowiadam się jedynie z faktów i czynów, ale – co jest dla mnie dużo istotniejsze – spowiadam się z ducha.
Agnieszka Dworniczak komentarzy: 0

Człowiek i pisarz cz.2

Dorobek Grochowiaka stanowi nie tylko liryka. Debiutował wszak równocześnie tomikiem wierszy i tomem prozy. Jego utwory niepoetyckie podejmują najczęściej – wręcz obsesyjnie – temat wiary w Boga, śmierci, starości, męstwa, poszukiwania tożsamości. Próbują też odpowiedzieć na ówczesne „zamówienie społeczne”, wprowadzając problemy wojny, walki klasowej, powojennych migracji i sprzeczności między ideologią a praktyką.
Stanisław Grochowiak komentarzy: 1

Trismus

Nazywam się Stanisław Grochowiak. Urodziłem się 24 stycznia 1934 roku w małym miasteczku wielkopolskim jako trzecie z kolei dziecko dość zamożnych rodziców. Dzieciństwo miałem więc pogodne, którego sielskości nie mącił fakt, iż w tymże styczniu 1934 Adolf Hitler doszczętnie już opanował ministeria Rzeszy Niemieckiej. Wojna 1939 roku zaskoczyła mnie tak, jak w słoneczny dzień wybuchająca burza.
Stanisław Grochowiak komentarzy: 0

Skolopendra

Miasteczko nasze oddychało ciężkim kurzem i spiekotą. Grube liście kaktusów na balkonie pokryły się złotą jak pył motyla patyną lata. Skwierczało w zębach. A dziwiłem się głośno, gdy u Dolżanki, w zamkniętym na cztery spusty i osiemnaście butelek salonie z lekarstwami, przesunąłem ręką po zielonej kanapie i poczułem między palcami—w najwrażliwszych miejscach skóry — piasek. Skwierczący piasek.
Błażej Baraniak komentarzy: 0

Dlaczego Grochowiak





„Nie gramy Grochowiaka, bo nikt go nie gra, a jak go zaczną grać to my też.”
Dariusz Łukaszewski komentarzy: 0

Program Grochowiak





W jednej ze swoich ostatnich próz, Jerzy Pilch ujawnił: Wszystko zaczęło się od Grochowiaka.
1 2