Czytelnia człowieka dla ludzi

W różnym wieku ludzie mają swoje16 lat. Dobrze jest mieć  16 lat, i najlepiej przed maturą, gorzej jak się chce tę szesnastkę mieć po czterdziestce, bo się jej nie miało kiedy trzeba i dopiero teraz się odkrywa, że nigdy się jej nie miało.

Patryczek Allan nawalił się sikaczami tak, że trzeba było po nim grabkami ze stolika sprzątać. Teraz wracał do domu przez poczekalnię pociągu do rozwożenia z wielkiej stacji do małych stacji. Było tak bardzo rano, że chyba jeszcze wczoraj. Przez publiczny głośnik 50-cent sprzedawał głosem kokainę, a w domu czekała matka, żeby wyrzucić ojcu, że z Patryczka to nic nie wyrośnie dobrego. Sprawowanie miał już obniżone, więc w szkole nic już mu zrobić nie mogli. – Kurde - powie ojciec - z czym ty do mnie przychodzisz kobieto w środku nocy?! – i dla odreagowania dosypie dafni do swojego akwarium z czerwonymi rybkami, gdzie wszystko zawsze dzieje się jak powinno. – Kurde, czy oni nie wiedzą, że mam już szesnaście lat? – pomyśli Patryczek sikając do umywalki, a matka poczeka w kuchni aż skończy i będzie miała już miętę, czarną herbatę i zieloną do wyboru. Ojciec zrobi to, co w takich sytuacjach należy koniecznie zrobić o wpół do szóstej rano, zacznie ostrzyć w garażu noże do kosiarki husqvarna i dojdzie do oczyszczającego wniosku: - Dobrze jest mieć 16 lat, i najlepiej przed maturą. Gorzej jak się chce tę szesnastkę mieć po czterdziestce, bo się jej nie miało kiedy trzeba i dopiero po pięćdziesiątce się odkrywa, że nigdy się jej nie miało. – Znów ten sam syf – pomyśli Patryczek i zrobi to: pogłaszcze po włosach matkę na dobranoc lub dzień dobry, ale nie wyzna jej, że ma zamiar obalić Amerykę, bo przecież by nie zrozumiała. Znów zapomni spakować tornister, a ojciec z matką zaczną kawę i herbatę równocześnie. – A ile jeszcze może się wydarzyć – skonstatuje Patryczek sięgając przed angielskim językiem po brak bułki w tornistrze – samych ujemnych spraw.

 

rysunek: Anka Cięciel