Doktor Edwards szedł ulicą od chaty Rona, a za nim biegł pies, obwąchując jego ślady. Pies zatrzymał się przy jednym ze śladów i stał nad nim merdając ogonem. Bardzo mu się podobał ten ślad.


Tłumaczenie: Alicja Skarbińska, Literatura na świecie nr 6 (62) 1976 rok